تاثیر توانایی مدیریت بر عملکرد زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی

پایداری کسب وکار مستلزم ادغام اهداف توسعه پایدار، شامل عدالت اجتماعی، کارایی اقتصادی و عملکرد زیست محیطی، در شیوه های عملیاتی شرکت ها می باشد. شرکت هایی که در سطح جهانی رقابت می کنند، به طور فزاینده ای ملزم به تعهد و گزارش دهی عملکرد کلی پایداری در طرح های عملیاتی خود هستند. با این حال، چارچوب های شاخص موجود برای اندازه گیری پایداری کلی کسب وکار، به طور موثر تمام ابعاد پایداری را در سطح عملیاتی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، پوشش نمی دهند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر توانایی مدیریتی بر عملکرد زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. نمونه تحقیق شامل ۱۲۰ شرکت در دوره زمانی ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۳ می باشد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های پانلی استفاده شده است تا اثرات ناهمگنی غیرمشاهده شده و اثرات زمانی کنترل شود. نتایج نشان می دهد که توانایی مدیریتی تاثیر مثبتی بر رویه های کلی پایداری شرکت ها، شامل ابعاد زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی، دارد. شرکت هایی که دارای توانایی مدیریتی قوی تری هستند، تعهد بیشتری نسبت به اجرای شیوه های پایدار عملیاتی، اجرای موثر ابتکارات اجتماعی و زیست محیطی و بهبود عملکرد اقتصادی از خود نشان می دهند. یافته ها بر نقش حیاتی مهارت های مدیریتی و تصمیم گیری استراتژیک در ترویج رویه های پایدار و همسویی عملیات شرکت ها با اصول توسعه پایدار تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

عملکرد زیست محیطی ، اجتماعی و حاکمیتی ، توانایی مدیریت ، تئوری نمایندگی