بررسی رابطه بین مدیریت دانش سبز با پذیرش فناوری های نوین آموزشی با نقش میانجی چابکی سازمانی در بین مدیران مدارس ابتدایی شهرستان بوکان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدیریت دانش سبز با پذیرش فناوری های نوین آموزشی با نقش میانجی چابکی سازمانی در بین مدیران مدارس ابتدایی شهرستان بوکان بود. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی بوده است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی مدیران مدارس شهرستان بوکان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ به تعداد ۳۸۷ نفر (مرد و زن) می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۱۸۱ نفر در نظر گرفته شده است و روش نمونه گیری تصادفی ساده است. ابزار پژوهش در این تحقیق سه پرسشنامه ی مدیریت دانش سبز (سیمینگ و همکاران، ۲۰۲۲)، فناوری های نوین آموزشی (دیوس، ۲۰۰۲) و چابکی سازمانی (شریفی و ژانگ، ۱۹۹۹) بودند. که بارها روایی آنها در پرسش نامه های پیشین به اثبات رسیده است. همچنین ضریب آلفا کرونباخ برای پرسشنامه ها به ترتیب ۹۵/.، ۹۸/.، ۸۱/. می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و Smart PLS استفاده شده است. نتایج نشان داد مدیریت دانش سبز تاثیر مستقیمی بر پذیرش فناوری های نوین دارد؛ به این معنا که هرچه مدیران مدارس در فرایند کسب، ذخیره، اشتراک، کاربرد و ایجاد دانش سبز فعال تر باشند، تمایل بیشتری به بهره گیری از فناوری های نوین آموزشی نشان می دهند. همچنین نتایج مدل ساختاری نشان داد که چابکی سازمانی نقش میانجی معناداری در این رابطه ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

پذیرش فناوری های نوین ، مدیریت دانش سبز ، چابکی سازمانی