نقش هوش مصنوعی در تصمیمگیریهای استراتژیک کسب وکارهای مدرن

در عصر دیجیتال، فناوری های نوظهور همچون هوش مصنوعی(AI) به ابزارهای کلیدی در فرآیندهای تصمیم گیری سازمانی تبدیل شده اند. تصمیم گیری استراتژیک، که به انتخاب گزینه های کلان و بلندمدت برای جهت دهی به فعالیت های سازمان مربوط می شود، همواره با درجه ای بالا از عدم قطعیت و پیچیدگی همراه است. ظهور AI به عنوان ابزاری برای پردازش و تحلیل داده های کلان، شبیه سازی سناریوهای مختلف و پیش بینی روندهای آتی، توانسته است ظرفیت های جدیدی برای تصمیم گیرندگان فراهم آورد. هوش مصنوعی با به کارگیری الگوریتم های یادگیری ماشین (Machine Learning)، تحلیل پیش بینی کننده(Predictive Analytics) و شبکه های عصبی مصنوعی(Artificial Neural Networks)، به مدیران سازمان ها این امکان را می دهد تا از داده های ساختاریافته و ساختارنیافته برای کشف الگوهای پنهان و اتخاذ تصمیمات دقیق تر بهره گیرند. این قابلیت ها در حوزه هایی مانند مدیریت زنجیره تامین، بازاریابی هدفمند، توسعه محصول و حتی سیاست گذاری کلان سازمانی، ارزش افزوده قابل توجهی ایجاد کرده اند. در عین حال، ادغام AI در فرآیندهای تصمیم گیری با چالش هایی نیز همراه است. از جمله مهم ترین این چالش ها می توان به پیچیدگی فنی الگوریتم ها، نیاز به زیرساخت های داده ای پیشرفته، ملاحظات اخلاقی در استفاده از داده های حساس، و نگرانی درباره شفافیت و قابلیت تبیین تصمیمات اشاره کرد. به همین دلیل، پژوهش درباره تعامل بین فناوری های هوشمند و فرایندهای تصمیم گیری استراتژیک، نه تنها در سطح سازمانی، بلکه در ادبیات مدیریت و علوم اجتماعی نیز مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با رویکرد کیفی و از طریق تحلیل اسناد کتابخانه ای، در پی پاسخ به این پرسش اصلی است که: هوش مصنوعی چگونه و تا چه اندازه بر کیفیت، سرعت و اثربخشی تصمیم گیری های استراتژیک در کسب وکارهای مدرن تاثیر گذاشته است؟ هدف این مقاله، تحلیل مفهومی و نظام مند از یافته های موجود، بررسی نمونه های موردی و تبیین فرصت ها و تهدیدهای ناشی از به کارگیری AI در تصمیم سازی های کلان سازمانی است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تصمیم گیری استراتژیک ، کسب وکارهای مدرن ، الگوریتم های یادگیری ماشین ، تحلیل پیش بینی کننده ، شبکه های عصبی مصنوعی