مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت و مدیریت سود: نقش تعدیل گری ویژگی های شخصیتی مدیرعامل

بحث پیرامون تاثیر مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت بر مدیریت سود همچنان نتایج متناقضی را در پی داشته و دو دیدگاه متضاد را شامل می شود. دیدگاه فرصت طلبانه بر این باور است که مدیران عامل از مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت به عنوان ابزاری برای دستکاری سود استفاده می کنند و آن را به مثابه سپری استراتژیک برای پنهان سازی رفتارهای فرصت طلبانه به کار می گیرند. در مقابل، دیدگاه اخلاق مدار مطرح می کند که مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت با هدف ایجاد اعتماد میان ذی نفعان و ترویج عملکرد بلندمدت طراحی شده و با مدیریت سود در تضاد است. این مقاله درصدد است تا این پرسش را با در نظر گرفتن نقش ویژگی های روان شناختی مدیران عامل بررسی کند. به طور خاص، رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت و مدیریت سود مورد بررسی قرار گرفته و نقش تعدیل گر ویژگی های روان شناختی مدیران عامل در این رابطه تحلیل می شود. با استفاده از نمونه ای شامل ۱۱۰ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۲، نتایج نشان می دهند که مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت تاثیر مثبتی بر مدیریت سود دارد، به این معنا که مسئولیت پذیری اجتماعی می تواند شرایط مساعدتری را برای اعمال مدیریت سود فراهم کند و فرضیه رفتار فرصت طلبانه را تایید می کند. افزون بر این، خودشیفتگی مدیرعامل رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت و مدیریت سود را تعدیل می کند و موجب افزایش سود گزارش شده می شود. همچنین، غرور بیش ازحد مدیرعامل نیز رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت با قدر مطلق اقلام تعهدی اختیاری و اقلام تعهدی اختیاری مثبت را به صورت مثبت تعدیل می کند. یافته های پژوهش حاکی از آن اند که مدیران عامل خودشیفته یا متکبر فرضیه رفتار فرصت طلبانه را تقویت می کنند.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ، مدیریت سود ، ویژگی های شخصیتی مدیرعامل