تحلیل مکانی حداکثر بارش محتمل (PMP) و ارتباط آن با مختصات ارتفاعی در حوضه کارون بزرگ

برآورد دقیق حداکثر بارش محتمل (PMP) به عنوان یکی از مهمترین پارامترهای طراحی سازههای هیدرولیکی و مدیریت خطر سیلاب، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش به منظور برآورد PMP در حوضه آبخیز کارون از روش آماری Site-Specific استفاده شد. داده های بارش ۲۴ ساعته با دوره آماری حداقل ۴۰ سال از ۳۸ ایستگاه سینوپتیک و باران سنجی جمع آوری گردید. پس از انجام آزمونهای کنترل کیفیت و حذف داده های پرت مقدار PMP برآورد شد. نتایج نشان داد مقدار PMP بین ۱۳۳ تا ۳۲۷ میلیمتر متغیر است و از شرق به غرب و از شمال به جنوب حوضه کاهش می یابد. بیشترین مقادیر در نواحی کوهستانی شرق و کمترین در دشتهای جنوب غربی مشاهده شد. بررسی ارتباط میان PMP و ارتفاع ایستگاه ها و نیز میانگین بارش حداکثر سالانه با ارتفاع، نشان داد همبستگی معناداری وجود ندارد. بنابراین، تغییرات مکانی PMP بیشتر تحت تاثیر عوامل سینوپتیکی و الگوهای رطوبتی ناشی از خلیج فارس قرار دارد. میانگین وزنی PMP برای کل حوضه ۲۲۷ میلیمتر برآورد شد که می تواند در طراحی سازه های کنترل سیلاب منطقه مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

حداکثر بارش محتمل PMP ، روش Site-Specific ، حوضه کارون ، تحلیل مکانی