تاثیر به کارگیری روش تدریس فعال، هوش هیجانی وافزایش انگیزه و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان

در نظام آموزشی سنتی، تمرکز بر انتقال یک سویه اطلاعات موجب کاهش مشارکت و انگیزه یادگیری در دانش آموزان شده است. در مقابل، روش های تدریس فعال با ایجاد فرصت های مشارکت، بحث گروهی، پروژه های عملی و حل مسئله، زمینه درگیری ذهنی و عملی دانش آموزان را فراهم می سازد. همچنین، هوش هیجانی به عنوان توانایی شناخت و مدیریت هیجان ها، نقش مهمی در ایجاد محیط یادگیری مثبت، کاهش اضطراب و افزایش تعاملات اجتماعی ایفا می کند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر به کارگیری روش های تدریس فعال و هوش هیجانی بر افزایش انگیزه و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و برای گردآوری داده ها از روش مطالعه کتابخانه ای بهره گرفته است این راستا منابع مختلفی چون پایان نامه ها، مقالات علمی، کتاب ها، سایر اسناد مرتبط، گزارش های مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.یافته های این تحقیق می تواند به معلمان، مدیران و سیاست گذاران آموزشی در طراحی الگوهای نوین تدریس و ایجاد محیط های یادگیری پویا و اثربخش کمک کند.نتایج مورد انتظار نشان می دهد که به کارگیری این دو عامل به صورت همزمان، موجب افزایش انگیزه درونی، بهبود عملکرد تحصیلی و ارتقای کیفیت آموزش خواهد شد. در پایان مقاله پیشنهاداتی ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

تدریس فعال ، دانش آموزان ، یادگیری ، هوش هیجانی ، انگیزه ، عملکرد تحصیلی