نقش ابزارها و نرم افزارهای ICT در توسعه یادگیری الکترونیکی در محیط مدرسه

در عصر حاضر، ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات در نظام های آموزشی به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر برای همگامی با تحولات جهانی شناخته می شود. این پژوهش با هدف بررسی نقش ابزارها و نرم افزارهای فناوری در توسعه و تعمیق یادگیری الکترونیکی در محیط مدارس انجام شده است. روش پژوهش حاضر، مروری سیستماتیک با استفاده از منابع کتابخانه ای و مقالات معتبر علمی منتشر شده در سال های اخیر است که به تحلیل کارکردهای مختلف ابزارهای سخت افزاری و نرم افزاری در فرآیند یاددهی-یادگیری می پردازد. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که به کارگیری صحیح زیرساخت های فناورانه، نه تنها منجر به تسهیل دسترسی به منابع آموزشی می شود، بلکه با تغییر نقش معلم از انتقال دهنده صرف دانش به تسهیل گر، پویایی کلاس درس را افزایش می دهد. نرم افزارهای مدیریت یادگیری، ابزارهای تولید محتوای چندرسانه ای و پلتفرم های تعاملی، امکان شخصی سازی آموزش و توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان را فراهم آورده اند. یافته ها حاکی از آن است که استفاده هدفمند از این ابزارها، انگیزه و مشارکت دانش آموزان را بهبود بخشیده و محیط مدرسه را به اکوسیستمی زنده و متصل به جهان واقعی تبدیل می کند. با این حال، موفقیت در این مسیر نیازمند رفع موانع زیرساختی، ارتقای سواد دیجیتال معلمان و طراحی پداگوژیکی مناسب است. در نهایت، مقاله حاضر بر لزوم تدوین استراتژی های جامع برای ادغام موثر فناوری در برنامه درسی مدارس تاکید دارد تا از این طریق، کیفیت آموزش ارتقا یافته و عدالت آموزشی محقق گردد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، نرم افزارهای آموزشی ، یادگیری الکترونیکی ، توسعه مدارس هوشمند ، تعامل دیجیتال