زیست شناسی جانوری محاسباتی و سازوکارهای تطابق مولکولی–رفتاری

زیست شناسی جانوری در دهه اخیر با ورود ابزارهای محاسباتی، ژنومیک پیشرفته و مدل های شبکه زیستی، وارد مرحله ای نوین از تحلیل سازوکارهای حیات شده است. یکی از حوزه های پیچیده و در حال گسترش، بررسی ارتباط میان سازوکارهای مولکولی، مسیرهای ژنتیکی و خروجی های رفتاری در جانوران است؛ رابطه ای چندلایه که تعیین می کند چگونه تغییرات ریز در بیان ژن یا ساختار پروتئین ها می تواند به تفاوت های عمده در رفتارهای بقا، انتخاب جفت، شکار، همکاری اجتماعی یا مقاومت در برابر فشارهای محیطی منجر شود. پژوهش های جدید نشان داده اند که شبکه های تنظیمی ژن (GRN)، مسیرهای سیگنال دهی عصبی–هورمونی و تعاملات اپی ژنتیکی، نقش محوری در شکل گیری الگوهای رفتاری پیچیده دارند و این الگوها خود تحت تاثیر فاکتورهای اکولوژیک مانند رقابت بین گونه ای، فشرده سازی زیستگاه و تغییرات اقلیمی قرار می گیرند. این مقاله با تمرکز بر زیست شناسی جانوری محاسباتی، به بررسی مدل سازی چندمقیاسی شامل تحلیل ژنوم، شبکه های پروتئینی، پویایی سلول های عصبی و الگوریتم های رفتاری جمعیت ها می پردازد و نشان می دهد چگونه ادغام این داده ها می تواند شناختی عمیق تر از سازگاری، تکامل رفتاری و پایداری زیستی ارائه دهد. یافته ها اهمیت درک لایه به لایه ارتباط میان مولکول، سلول، سیستم عصبی و رفتار را در تفسیر تکامل جانوری و پیش بینی پاسخ حیوانات به بحران های زیست محیطی برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

زیست شناسی جانوری محاسباتی ، شبکه های ژنتیکی ، تکامل رفتاری ، اپی ژنتیک ، مدل سازی چندمقیاسی ، سازگاری حیوانات ، بیوانفورماتیک رفتاری