کاربرد روان شناسی تربیتی در پرورش مهارت های زندگی و تصمیم گیری دانش آموزان

مهارت های زندگی و توانایی تصمیم گیری از مولفه های اساسی توسعه فردی دانش آموزان هستند که بر کیفیت یادگیری، سلامت روان و عملکرد اجتماعی آنان تاثیر مستقیم دارند. روان شناسی تربیتی، به عنوان شاخه ای از روان شناسی کاربردی در محیط های آموزشی، نقش کلیدی در طراحی و پیاده سازی برنامه های آموزشی موثر برای پرورش این مهارت ها ایفا می کند. این مقاله مروری با هدف بررسی کاربرد روان شناسی تربیتی در تقویت مهارت های زندگی و تصمیم گیری دانش آموزان، یافته های پژوهش های اخیر را تحلیل و جمع بندی می کند. نتایج نشان می دهد که بهره گیری از رویکردهای تربیتی مبتنی بر نظریه های شناختی، اجتماعی و هیجانی می تواند توانمندی های حل مسئله، خودآگاهی، مدیریت هیجانات و تفکر انتقادی دانش آموزان را بهبود بخشد. علاوه بر این، آموزش فعال، بازخورد مستمر و تمرینات عملی، عوامل موثر در تثبیت مهارت ها هستند. این مرور همچنین محدودیت های مطالعات موجود و پیشنهادهایی برای پژوهش های آینده در زمینه طراحی برنامه های آموزشی هدفمند ارائه می دهد. در نهایت، ادغام روان شناسی تربیتی با آموزش مهارت های زندگی می تواند بستری برای ارتقای کیفیت تصمیم گیری و استقلال فکری دانش آموزان فراهم کند و نقش مهمی در شکل گیری شهروندان مسئول و توانمند ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

روان شناسی تربیتی ، مهارت های زندگی ، تصمیم گیری ، دانش آموزان ، آموزش مهارت های اجتماعی.