نقش ادبیات پایداری در تقویت روحیه ملی و آگاهی نسل جوان از هویت تاریخی

هدف این پژوهش بررسی نقش ادبیات پایداری در تقویت روحیه ملی و افزایش آگاهی نسل جوان از هویت تاریخی ایران است. ادبیات پایداری با بازنمایی ارزش هایی چون مقاومت، ایثار، وحدت و عشق به وطن، بستری برای شکل دهی باورهای قومی و ملی نسل جدید فراهم می آورد. در شرایطی که تحولات فرهنگی و رسانه ای گاه موجب فاصله گیری نوجوانان از ریشه های تاریخی و دینی می شود، استفاده هدفمند از متون پایداری در برنامه های آموزشی می تواند عاملی موثر در بازسازی هویت جمعی و بومی باشد.پژوهش حاضر با رویکرد کیفی–توصیفی و روش تحلیل مضمون انجام شد. جامعه آماری شامل ۱۰ معلم ادبیات و ۳۰ دانش آموز پایه های هشتم تا یازدهم شهر همدان بود که بر اساس نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته و تحلیل متون منتخب ادبیات پایداری در کتاب های درسی و آثار برجسته نویسندگان معاصر بود.یافته ها نشان داد مضامین اصلی به چهار دسته تقسیم می شوند: تقویت تعلق ملی، بازشناسی تاریخ مقاومت، آموزش ارزش های فداکاری، و بازآفرینی احساس مسئولیت اجتماعی. مصاحبه ها بیانگر آن بود که دانش آموزان پس از مواجهه با آثار پایداری، نسبت به مفاهیم وطن، تاریخ انقلاب و دفاع مقدس نگرش عمیق تری پیدا کردند.بر اساس تحلیل ها، ادبیات پایداری نه تنها حافظ حافظه تاریخی ملت، بلکه نیروی محرک تربیت جوانانی آگاه، مسئول پذیر و متکی بر ارزش های ملی است. پیشنهاد می شود این گونه آثار به صورت نظام مندتر در آموزش رسمی و برنامه های فرهنگی مدارس همدان و سایر شهرها گنجانده شوند.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، هویت تاریخی ، روحیه ملی ، نسل جوان ، تحلیل مضمون