هوش مصنوعی و بازاندیشی در تعاملات فرهنگی اجتماعی کلاس درس ابتدایی

پژوهش حاضر با عنوان هوش مصنوعی و بازاندیشی در تعاملات فرهنگی اجتماعی کلاس درس ابتدایی به بررسی نقش فناوری های هوشمند در تغییر و ارتقای روابط فرهنگی و اجتماعی میان دانش آموزان و معلمان می پردازد. مسئله اصلی تحقیق آن است که ورود هوش مصنوعی به محیط های آموزشی ابتدایی چگونه می تواند موجب بازاندیشی در تعاملات فرهنگی و اجتماعی شود و چه فرصت ها و چالش هایی را به همراه دارد. هدف این پژوهش شناسایی ظرفیت های هوش مصنوعی در ارتقای کیفیت تعاملات اجتماعی، بازآفرینی عناصر فرهنگی و تقویت عدالت آموزشی در کلاس درس ابتدایی است. روش تحقیق به کاررفته، کتابخانه ای بوده و داده ها از طریق مطالعه و تحلیل منابع علمی معتبر گردآوری شده اند. یافته های پژوهش نشان داد که هوش مصنوعی با ایجاد محیط های یادگیری شخصی سازی شده، افزایش مشارکت دانش آموزان و بومی سازی محتوای آموزشی، می تواند به تقویت هویت فرهنگی و اجتماعی کودکان کمک کند. همچنین نتایج نشان داد که نقش معلم در عصر هوش مصنوعی از انتقال دهنده ی دانش به تسهیل گر تعاملات فرهنگی و اجتماعی تغییر یافته است. در عین حال، چالش هایی همچون خطر کاهش تعاملات انسانی در صورت استفاده افراطی از فناوری نیز مطرح شد. در نتیجه، پژوهش حاضر تاکید می کند که بهره گیری از هوش مصنوعی در آموزش ابتدایی نیازمند مدیریت صحیح، آموزش معلمان و سیاست گذاری هوشمندانه است تا بتوان از فرصت های این فناوری در جهت ارتقای تعاملات فرهنگی و اجتماعی کلاس درس ابتدایی بهره برد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش ابتدایی ، تعاملات فرهنگی ، تعاملات اجتماعی ، عدالت آموزشی