چگونه دانش آموزان امروز می توانند سازندگان فردای کشور باشند

این پژوهش با هدف تبیین سازوکارهایی که دانش آموزان امروز را به سازندگان فردای کشور تبدیل می کند، با روش ترکیبی کمی و کیفی توصیفی اجرا شد. جامعه شامل ۸۰ دانش آموز و ۲۰ معلم ، از چهار شهر ایران بود. در بخش کمی، پرسش نامه ۲۰ آیتمی لیکرت درباره انگیزش پیشرفت، مسئولیت اجتماعی، خودکارآمدی یادگیری و مشارکت مدنی دانش آموزی اجرا گردید. پایایی با آلفای کرونباخ محاسبه شد و روایی محتوا با داوری سه خبره آموزشی تایید شد. در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۲۰ معلم انجام و تحلیل مضمون در سه سطح کدگذاری باز، محوری و انتخابی صورت گرفت. داده ها با مثلث سازی از طریق ادغام نتایج آماری و مضامین کیفی تفسیر شد. یافته های کمی نشان داد میانگین انگیزش پیشرفت و خودکارآمدی بالاتر از حد متوسط است و مسئولیت اجتماعی در مدارس با برنامه های خادم یار اجتماعی و پروژه های خدمت محور تقویت می شود. تحلیل کیفی چهار مضمون هسته ای استخراج کرد: هویت ملی آگاهانه، یادگیری فعال و مسئله محور، نوآوری اجتماعی دانش آموزی، و مسئولیت پذیری اخلاقی. بحث نشان می دهد راهبردهای مدرسه محور شامل پروژه محور کردن یادگیری، تقویت شوراهای دانش آموزی کارآمد، پیوند مدرسه–جامعه، و مربی گری معلمی می تواند ظرفیت سازندگی دانش آموزان را ارتقا دهد. نتیجه گیری بر ضرورت سیاست های تلفیقی (برنامه درسی خدمت محور، شبکه های مربی گری شهری، ارزیابی شایستگی های مدنی–نوآورانه) و توانمندسازی معلمان برای هدایت یادگیری متصل به مسائل واقعی تاکید می کند. این مطالعه شواهدی فراهم می کند که دانش آموزان با ترکیب انگیزش، مهارت های قرن ۲۱ و اخلاق اجتماعی، به سرمایه انسانی مولد فردای کشور تبدیل می شوند.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، سازندگی اجتماعی ، مسئولیت پذیری ، یادگیری پروژه محور ، روش ترکیبی توصیفی