تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش انزوا و بهبود روابط بین فردی نوجوانان

نوجوانی دوره ای حساس و تعیین کننده در رشد روانی و اجتماعی انسان است که ویژگی های خاصی همچون تغییرات جسمانی، هیجانی و اجتماعی را به همراه دارد. یکی از چالش های مهم در این دوران، احساس انزوا و ضعف در مهارت های اجتماعی است که می تواند به کاهش رضایت مندی از زندگی و بروز مشکلات روانی منجر شود. این پژوهش به بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش انزوا و بهبود روابط بین فردی نوجوانان می پردازد. روش تحقیق از نوع شبه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش است که در آن نمونه ای از نوجوانان یک مدرسه انتخاب و تحت آموزش مهارت های اجتماعی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد اندازه گیری انزوا و کیفیت روابط اجتماعی جمع آوری شده و با روش های آماری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی به طور معناداری منجر به کاهش میزان انزوا و بهبود کیفیت روابط بین فردی در نوجوانان شده است. بنابراین، تاکید می شود که مداخلات آموزشی در این زمینه می تواند به عنوان ابزاری موثر در تقویت سلامت روانی و اجتماعی نوجوانان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، انزوا ، روابط بین فردی ، نوجوانان ، آموزش ، سلامت روان