نقش همکاری خانه و مدرسه در مدیریت استفاده از فناوری و پیشگیری از فرسودگی تحصیلی در کودکان دوره ابتدایی

هدف این مقاله تبیین نقش همکاری خانه و مدرسه در مدیریت استفاده از فناوری و پیشگیری از فرسودگی تحصیلی در کودکان دوره ابتدایی است. در گام نخست، ابعاد فرسودگی تحصیلی شامل خستگی هیجانی، افت علاقه به درس و کاهش احساس کارآمدی تحصیلی در بستر گسترش ابزارهای دیجیتال بررسی می شود. سپس الگوهای رایج استفاده کودکان از فناوری در خانه و مدرسه و تاثیر آن بر انگیزه، تمرکز و کیفیت یادگیری تحلیل می گردد. مقاله با روش تحلیلی و توصیفی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای و بررسی مقالات معتبر داخلی و خارجی انجام شده است و تلاش می کند نشان دهد که چگونه نبود هماهنگی میان والدین و مدرسه در تنظیم زمان و شیوه استفاده از فناوری، می تواند فشار تحصیلی و فرسودگی را تشدید کند. در ادامه، نقش سبک های فرزندپروری، سواد رسانه ای والدین، سیاست ها و مقررات مدرسه و شیوه هدایت معلم در استفاده آموزشی از فناوری تبیین می شود و الگوهای ارتباطی موثر میان خانه و مدرسه برای پایش مشترک وضعیت تحصیلی و فناوری محور کودک معرفی می گردد. جمع بندی یافته ها نشان می دهد که تدوین برنامه مشترک خانه و مدرسه، آموزش والدین و معلمان در حوزه مدیریت فناوری و طراحی فعالیت های متعادل حضوری و مجازی، می تواند به شکل معناداری از بروز و تداوم فرسودگی تحصیلی در کودکان دوره ابتدایی پیشگیری کند.

کلیدواژه ها:

همکاری خانه و مدرسه ، مدیریت استفاده از فناوری ، فرسودگی تحصیلی ، کودکان دوره ابتدایی ، سواد رسانه ای والدین