تاثیر رسانه ها و فضای مجازی بر رفتارهای اخلال گر در محیط مدرسه

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رسانه ها و فضای مجازی بر رفتارهای اخلال گر در محیط مدرسه انجام شده است. با توجه به گسترش روزافزون استفاده دانش آموزان از این ابزارها، شناخت ابعاد مختلف تاثیرات آن بر جنبه های رفتاری، به ویژه رفتارهای اخلال گرانه، از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مطالعه به بررسی میزان و نوع مصرف رسانه ها و محتواهای مجازی و ارتباط آن ها با بروز رفتارهایی نظیر پرخاشگری، عدم تمرکز، افت تحصیلی، و مشکلات اجتماعی در دانش آموزان می پردازد. روش شناسی پژوهش از نوع ترکیبی (کمی و کیفی) بوده و داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با دانش آموزان، معلمان و والدین جمع آوری شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه اول و دوم شهر [نام شهر در هرمزگان، مثال: بندرعباس] می باشد. نتایج حاصل از تحلیل داده های کمی (با استفاده از نرم افزارهای آماری) و کیفی (با تحلیل مضمون) نشان می دهد که همبستگی معناداری بین مصرف بیش از حد و بدون نظارت رسانه ها و محتواهای خاص مجازی با افزایش رفتارهای اخلال گرانه در محیط مدرسه وجود دارد. این یافته ها در راستای نظریاتی چون یادگیری مشاهده ای بندورا و نظریه استفاده و رضایت مندی قابل تبیین است. در نهایت، پیشنهادهای کاربردی برای کاهش این رفتارها و بهبود فضای آموزشی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

رسانه ، فضای مجازی ، رفتار اخلال گر ، دانش آموز ، مدرسه ، هرمزگان ، بندرعباس.