بررسی اثر آموزش مدیریت خشم بر سلامت روان و کیفیت روابط معلم و دانش آموز

آموزش مدیریت خشم به معلمان رویکردی راهبردی برای ارتقای سلامت روانی آنان و ایجاد محیطی امن تر و صمیمی تر در مدارس به شمار می آید. در مناطق جنوبی ایران – به ویژه بندرعباس – فشارهای شغلی، چالش های فرهنگی و فقدان حمایت روانی معلمان را مستعد تجربه ی سطح بالایی از خشم و استرس روزمره می کند که این وضعیت، روابط معلم و دانش آموز و حتی پیشرفت تحصیلی را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مدیریت خشم بر سلامت روان معلمان و بهبود کیفیت روابط آنان با دانش آموزان، اجرا شده است. روش پژوهش ترکیبی (نیمه تجربی و پدیدارشناسانه) بوده است. گروه نمونه شامل ۶۰ معلم مقطع متوسطه نخست شهر بندرعباس است که در سه کارگاه آموزش مدیریت خشم شرکت کردند. ارزیابی با پرسشنامه سلامت روان GHQ-۲۸ و پرسشنامه کیفیت روابط معلم-دانش آموز انجام گرفت. نتایج نشان داد آموزش مدیریت خشم، علاوه بر کاهش تنش در ارتباطات روزمره، میزان شکایت های رفتاری، فشارهای هیجانی و نگرش منفی نسبت به دانش آموز را کاهش داده و تعامل مثبت معلم-دانش آموز و همدلی را تقویت می کند. مصاحبه های کیفی نیز نمایانگر تغییر نگرش و تقویت خودکنترلی هیجانی معلمان است. توصیه می شود این آموزش ها به طور فراگیر و ساختاری در مدارس جنوب ایران اجرا شود تا با بهبود سلامت روان معلمان، بستری برای آموزش اثربخش تر و روابط انسانی تر در مدرسه فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش مدیریت خشم ، سلامت روان معلمان ، کیفیت روابط معلم و دانش آموز ، مدارس بندرعباس ، آموزش هیجانی بومی