بررسی نقش معلمان آینده نگر در پرورش شایستگیهای شغلی و مهارتی دانش آموزان ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی نقش معلمان آیندهنگر در پرورش شایستگیهای شغلی و مهارتی دانشآموزان مقطع ابتدایی در مدارس روستایی جنوب ایران، خصوصا در مناطق بشاگرد، میناب و بستک استان هرمزگان انجام شده است. در دنیای امروز که سرعت تغییرات فناوری و نیازهای بازار کار شتاب فزایندهای دارد، نظام آموزشی با چالشهای جدیدی روبرو است. مدارس روستایی به دلیل دسترسی محدود به منابع و فرصتها، در این میان از اهمیت ویژهای برخوردارند و نیازمند رویکردهای نوآورانه و معلمانی با دیدگاه آیندهنگر هستند. این پژوهش بر مبنای روایات و تجربیات دست اول معلمان فعال در این مناطق صورت گرفته است. روش تحقیق حاضر ترکیبی از رویکردهای کیفی و کمی بوده و با استفاده از مصاحبه های عمیق با معلمان شاخص، تحلیل محتوای طرحهای کاربینی و کارآموزی دانشآموزان، و ابزار مشاهده میدانی و فرمهای استاندارد ارزشیابی شایستگی مهارتی، داده های لازم جمع آوری شده است. یافته های اصلی نشان میدهد که معلمان آینده نگر با اتکا بر خلاقیت، نوآوری و بهرهگیری از منابع بومی و فناوریهای ارزانبنیان، نقش بسزایی در شکلدهی شایستگیهای عملی-شغلی دانشآموزان ایفا میکنند. این معلمان با ایجاد کارگاههای سنتی، پیوند دادن آموزش با نیازهای جامعه محلی و تشویق به کارآفرینی در سطح دانشآموزی، توانستهاند نگرش دانشآموزان را نسبت به کار یدی تغییر داده، اعتماد به نفس آنها را افزایش و مهارتهای ارتباطی و حل مسئله را در آنها تقویت نمایند. چالشهایی نظیر کمبود منابع، نگرش سنتی والدین و مهاجرت معلمان توانمند مورد بررسی قرار گرفته و فرصتهایی نظیر خلاقیت معلم، فناوریهای نوین و آموزش پروژه محور بومی شناسایی شدهاند. در نهایت، مدلی بومی برای نهادینهسازی شایستگیهای شغلی توسط معلمان آیندهنگر در سه لایه معلم، خانواده و جامعه روستایی با مثالهای کاربردی از جنوب ایران ارائه شده و پیشنهادهای اجرایی و سیاستی برای توسعه کارگاههای مهارتی، آموزش معلمان بومی آیندهنگر و ایجاد زیرساخت حمایتی برای طرحهای کارآفرینی دانش آموزی ارائه میگردد.

کلیدواژه ها:

معلم آینده نگر ، شایستگی مهارتی ، آموزش روستایی ، مدرسه بومی