رابطه آموزش خانواده محور و کاهش مشکلات انطباقی و رفتاری دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی نقش آموزش خانواده محور در کاهش مشکلات انطباقی و رفتاری دانش آموزان دوره متوسطه در مدارس جنوب ایران به ویژه شهر بندرعباس است. سازگاری دانش آموزان در مناطق جنوبی با توجه به بافت فرهنگی ویژه و چالش های خانوادگی و اجتماعی، اهمیت مضاعفی دارد. برنامه های آموزش خانواده اغلب با محوریت مهارت های ارتباطی والد-فرزند، سبک های فرزند پروری، حل تعارضات خانگی و مشارکت فعال والدین در فرایند مدرسه طراحی می شوند. پژوهش حاضر با رویکرد نیمه تجربی و مقایسه گروه آزمایش و کنترل انجام شده و اثر هشت جلسه کارگاه خانواده محور بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان بررسی شده است. یافته های کمی و کیفی نشان داد که مشارکت موثر خانواده ها در آموزش، منجر به کاهش پرخاشگری، اضطراب و مشکلات انطباقی دانش آموزان گردید. تحلیل مصاحبه های والدین و معلمان حاکی از آن بود که ارتباط فعال خانه و مدرسه، جایگاه هنجارها را در خانواده تقویت و شبکه حمایتی را گسترش داده است. این نتایج بیانگر آن است که برنامه ریزی آموزشی مبتنی بر مشارکت و آموزش خانواده، به ویژه در استان هایی نظیر هرمزگان، تاثیر چشمگیری بر سلامت روان و سازگاری دانش آموزان دارد. بر همین اساس، تقویت آموزش اولیا و تعامل نظام مند خانه و مدرسه باید در سیاست های آموزشی مناطق جنوب کشور، جایگاه شایسته ای یابد.

کلیدواژه ها:

آموزش خانواده محور ، مشکلات انطباقی ، رفتار دانش آموز ، مشارکت والدین ، مدارس جنوب ایران