نقش امانت داری در ارتقاء اعتماد و سرمایه اجتماعی مدرسه

سرمایه اجتماعی به معنای مجموع شبکه ها و هنجارهای اجتماعی موثر بر کنش جمعی، وجهه ای حیاتی برای محیط های آموزشی دارای تعاملات مثبت است. نقش امانت داری به عنوان زیرساخت شکل گیری اعتماد متقابل و همبستگی، همواره مورد تاکید نظریه پردازان تعلیم و تربیت بوده است. این پژوهش با هدف واکاوی پیوند میان امانت داری دانش آموزان و توسعه سرمایه اجتماعی مدرسه انجام شد. فرایند پژوهش مبتنی بر تجزیه و تحلیل تجربیات روزمره دانش آموزان و معلمان در تعاملات گروهی و جمعی بود. داده ها نشان می دهد که وجود حس امانت داری به میزان چشمگیری سطح اعتماد را در بین گروه های همسالان تقویت می کند و محیط مدرسه را به بستری ایمن و سازنده برای به اشتراک گذاری منابع، تعامل فکری و یادگیری گروهی تبدیل می کند. همچنین امانت داری باعث کاهش ناامنی روانی و تقویت حس تعلق می شود که یکی از مولفه های بنیادی سرمایه اجتماعی مدرسه ای است. نتایج بیانگر آن است که آموزش و الگوسازی فرآیند امانت داری می تواند استراتژی کلیدی برای تقویت سرمایه اجتماعی، افزایش مشارکت فعال و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان باشد. یافته های پژوهش به طراحان برنامه های درسی و سیاستگذاران تربیتی برای ارتقای زیست جمعی در مدارس توصیه هایی عملی ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

اعتماد ، سرمایه اجتماعی ، صداقت ، روابط مدرسه