بررسی نقش سواد رسانه ای در کاهش استرس تحصیلی و اضطراب دانش آموزان

هدف از این پژوهش، بررسی نقش سواد رسانه ای در کاهش استرس تحصیلی و اضطراب دانش آموزان مدارس استان هرمزگان است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بوده و با روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم مدارس دولتی و غیردولتی استان هرمزگان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد ۳۸۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های استاندارد سواد رسانه ای (برگرفته از مدل پاتر، ۲۰۰۴)، استرس تحصیلی (برگرفته از مقیاس استرس تحصیلی گلاسر، ۲۰۰۷) و اضطراب (برگرفته از پرسش نامه اضطراب کتل، ۱۹۸۲) بوده است. روایی پرسش نامه ها از طریق روایی محتوایی و صوری و پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (به ترتیب ۰.۸۵، ۰.۸۹ و ۰.۹۱) مورد تایید قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و روش های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه) تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین سواد رسانه ای و کاهش استرس تحصیلی و اضطراب دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین، سواد رسانه ای به طور معناداری قادر به پیش بینی کاهش استرس تحصیلی و اضطراب در دانش آموزان است. این یافته ها حاکی از آن است که تقویت سواد رسانه ای می تواند نقش موثری در ارتقاء سلامت روان دانش آموزان ایفا کند. بر اساس نتایج این مطالعه موردی در استان هرمزگان، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی سواد رسانه ای به طور نظام مند در مدارس این منطقه گنجانده شود تا دانش آموزان بتوانند با مهارت های لازم برای مواجهه صحیح با اطلاعات رسانه ای و مدیریت فشارهای تحصیلی و روانی ناشی از آن آشنا شوند. این امر به ویژه با توجه به بستر فرهنگی-اجتماعی جنوب ایران و پتانسیل بالای این منطقه در جذب و بازنشر اطلاعات، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

کلیدواژه ها:

سواد رسانه ای ، استرس تحصیلی ، اضطراب ، دانش آموزان ، هرمزگان.