ارزیابی رابطه مسئولیت پذیری دانش آموز و کیفیت تدریس معلمان

هدف این پژوهش، ارزیابی رابطه بین مسئولیت پذیری دانش آموزان و کیفیت تدریس معلمان با تاکید بر ابعاد مدیریتی، برنامه ریزی آموزشی، الگوسازی رفتاری و مولفه های انگیزشی بود. پژوهش حاضر به روش مروری و با رویکرد کیفی انجام شد و داده ها از منابع علمی معتبر، شامل مقالات پژوهشی و گزارش های کنفرانسی، بر اساس معیارهای انتخاب مشخص گردآوری و تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که کیفیت تدریس، به ویژه در قالب شیوه های فعال، مشارکتی و خلاقانه، ارتباط مستقیم و معناداری با سطح مسئولیت پذیری دانش آموزان دارد. همچنین، سبک مدیریت مشارکتی، برنامه ریزی آموزشی دقیق، الگوهای رفتاری پایدار معلمان و ایجاد انگیزش درونی، همگی به تقویت رفتارهای مسئولانه فراگیران کمک کرده اند. نتیجه گیری کامل پژوهش بیانگر آن است که مسئولیت پذیری دانش آموزان محصول تعامل چند بعدی میان عوامل آموزشی و روان شناختی بوده و معلمان، با ترکیب این مولفه ها در فرآیند تدریس، می توانند هم زمان رشد علمی و اجتماعی فراگیران را تسهیل کنند. این نتایج نشان می دهد که توجه به کیفیت تدریس نه تنها به بهبود عملکرد تحصیلی منجر می شود، بلکه زمینه ساز پرورش شهروندان پاسخ گو و مشارکت جو در آینده جامعه است.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری دانش آموزان ، کیفیت تدریس ، مدیریت کلاس درس ، برنامه ریزی آموزشی ، انگیزش درونی