ارتباط میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با کیفیت زندگی و افسردگی در سالمندان شهر تهران سال ۱۴۰۲

مقدمه: پدیده سالمندی بیش از گذشته یک مسئله عمده جهانی شده است. چگونگی ارتقای کیفیت زندگی سالمندان و همچنین پیش گیری از افسردگی در سالمندان از معضلات جامعه است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط میزان استفاده از شبکه های اجتماعی با کیفیت زندگی و افسردگی در سالمندان شهر تهران سال ۱۴۰۲ انجام شد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع  مقطعی بود که بر روی ۲۳۵ نفر از سالمندانی که به مراکز بهداشت منتخب مراجعه نموده و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. پس از نمونه گیری جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه میزان استفاده از شبکه های اجتماعی، نسخه فارسی پرسشنامه کیفیت زندگی  سالمندان CASP-۱۹ و نسخه فارسی پرسشنامه افسردگی سالمندان (GDS-۱۵) استفاده شد. همچنین با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۶ تجزیه و تحلیل آماری انجام شد. ابتدا پیش فرض هایی از جمله نرمال بودن توزیع داده ها مورد بررسی قرار گرفت. پس از محرز شدن پیش فرض های مرتبط با آزمون های پارامتری، از آزمون رگرسیونی خطی چند متغیره جهت بررسی رابطه بین  متغیر های مستقل و وابسته تحقیق استفاده شد. یافته ها: جمعیت مورد مطالعه دارای دامنه سنی ۶۰ تا ۸۴ سال بودند و میانگین سنی آنها ۳/۶۱ ± ۶۴/۸۲ سال و ۷/۵۵ درصد زن بودند. میانگین نمره استفاده از شبکه مجازی ۳/۸۷±۲۰/۲۹ از ۶۵، نمره کل کیفیت زندگی ۸/۲۹±۳۸/۲۷ از ۵۷ و نمره کل افسردگی۱/۷۲±۶/۴۳ از ۱۵ بوده است. نتیجه گیری: با استناد به نتایج، استفاده از شبکه های مجازی سبب افت کیفیت زندگی سالمندان شده و با افسردگی آنان ارتباطی نداشت. با توجه به یافته ها کیفیت زندگی با متغیرهای جمعیت شناختی و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی سالمندان با متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط داشتند.

کلیدواژه ها:

Elder ، Quality of Life ، depression ، Mobile social networks ، سالمند ، کیفیت زندگی ، افسردگی ، شبکه های اجتماعی مجازی تلفن همراه