قراردادهای ایمیتو نخلستان: تحلیل سه سند حقوقی از بابل هخامنشی به همراه ویرایش متن اکدی.

این پژوهش به بررسی نظام ایمیتو (برآورد ثابت/ارزیابی شده) در قراردادهای نخلستان در بابل هخامنشی می پردازد و تلاش می کند کارکرد این نظام را در مدیریت اقتصادی و اداری املاک شاهی هخامنشیان تحلیل کند. پژوهش حاضر با روش تحلیل متون میخی و با استفاده از سه قرارداد ایمیتو از مجموعه موسایف، مربوط به سال ۲۱ داریوش یکم (۵۰۱ پیش از میلاد)، به بررسی ساختار و کارکرد این نظام قراردادی می پردازد. در این راستا، از روش های تطبیقی و تحلیل کمی برای محاسبه میزان محصول، مساحت باغ ها و دستمزدها استفاده شده است. این پژوهش در پی پاسخ به این پرسش هاست که نظام ایمیتو چگونه در مدیریت املاک شاهی عمل می کرده و چه نقشی در ساختار اقتصادی-اداری بابل هخامنشی داشته است؛ همچنین، رابطه میان میزان برآورد محصول با مساحت باغ ها و تعهدات جانبی چگونه تعیین می شده است. بررسی ها نشان می دهد که نظام ایمیتو یک نظام پیچیده و کارآمد برای مدیریت املاک کشاورزی بوده که از یک ساختار سه لایه ای مدیریتی پیروی می کرده است. میزان برآورد محصول (از ۱۸ تا ۱۰۰ کور) متناسب با مساحت باغ ها (از ۰.۵۶ تا ۳.۱۲۸ کور زمین) تعیین می شده و تعهدات جانبی مانند پرداخت نقره نیز بر همین اساس محاسبه می شده است. این نظام همچنین نشان دهنده تلفیق موفق سنت های اداری بابلی با نیازهای مدیریتی شاهنشاهی هخامنشی است.

کلیدواژه ها:

هخامنشیان ، بابل ، نظام ایمیتو ، خرما ، نخلستان ، مدیریت املاک