برنامه ریزی شهرداری تهران در حفظ امنیت شهروندان و تامین ایمنی شهرها از دیدگاه مدیریت بحران

افزایش جمعیت شهرها در دهه های اخیر، کاربرد فن آوری های نوین در اداره شهر و مدیریت بحران را اجتناب ناپذیر کرده و به عبارتی بدون استفاده از این فن آوری ها مدیریت شهری امکان ادامه بقا ندارد. شهرنشینی بدون برنامه ریزی در کشورهای در حال توسعه با سرعتی نگران کننده در حال رشد است. این رشد چالش هایی را برای برنامه ریزی توسعه و مدیریت مخاطرات شهری ایجاد کرده است. رشد قابل توجه جمعیت شهری منجر به افزایش خطرات شهری شده و در نتیجه هنگام مواجهه با مخاطرات طبیعی، اغلب منجر به بلایای مکرر می شود. عدم موفقیت جهان در مدیریت و کنترل تغییرات اقلیمی، عدم موفقیت در سازگاری با تغییرات اقلیمی، بلایای طبیعی و رخدادهای طبیعی قابل توجه همچون دمای بیش از حد بالا یا پایین، مهاجرت غیر داوطلبانه در حد گسترده، بحران های منابع طبیعی، به هم ریختن همبستگی اجتماعی و قطبی سازی اجتماعی، جرایم سایبری و عدم امنیت سایبری به صورت گسترده، مشکلات موجود در زمینه اقتصاد اراضی و سوانح تخریب محیط زیست در مقیاس بسیار گسترده از جمله این موارد است. که باید در جهت مدیریت بحران پیشگیری کرد. از جمله مزایای فراگیر شدن فن آوریهای جدید، تعامل میان مردم و مدیران شهری در یک چارچوب مدنی است که این رویه منجر به کاربردی شدن قانون و ملزم شدن مدیران و شهروندان به رعایت آن در جهت مدیریت بحران سوانح می شود.

کلیدواژه ها:

مخاطرات ، مدیریت سوانح ، مدیریت شهری