تاثیر حضور و فقدان مربی پرورشی بر توسعه شایستگی های فرهنگی، اجتماعی و هوش هیجانی در دانش آموزان مدارس ابتدایی سیب سواران: یک مطالعه مقایسه ای

هدف اصلی این پژوهش، انجام یک مطالعه مقایسه ای عمیق میان مدارس ابتدایی تحت عنوان "سیب سواران" است؛ این مطالعه به ارزیابی تفاوت های معنادار در ابعاد فرهنگی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان در دو گروه از مدارس می پردازد: مدارس دارای مربی پرورشی و مدارس فاقد این مربی (با تفویض وظایف به معلم یا مدیر). با توجه به اهمیت دوران ابتدایی در جامعه پذیری و نهادینه سازی ارزش ها، فرض بر این است که حضور مربی پرورشی به عنوان یک متخصص، نه تنها در انتقال موثر ارزش های فرهنگی و دینی نقش دارد، بلکه به طور قابل توجهی بر تقویت هوش هیجانی (EI) و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان تاثیر می گذارد. فقدان این نقش تخصصی، ممکن است منجر به غفلت از ابعاد تربیتی و فرهنگی پنهان و کاهش توانایی مدرسه در مدیریت بحران های عاطفی و اجتماعی دانش آموزان شود. این تحقیق با بهره گیری از داده های کمی و کیفی، و با ارجاع به لزوم حضور عوامل انسانی متخصص (همانند تاکیدات علمی بر نقش هوش هیجانی در مقالات مرتبط)، در پی تعیین میزان اثربخشی ساختار سازمانی مدارس بر خروجی های غیرشناختی تربیت است. یافته ها به سیاست گذاران آموزشی برای بازنگری در ساختار نیروی انسانی مدارس ابتدایی، به ویژه در مناطق دارای نیازهای فرهنگی و اجتماعی خاص، کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

مربی پرورشی ، مدارس ابتدایی سیب سواران ، هوش هیجانی (EI) ، انتقال فرهنگی ، شایستگی اجتماعی ، غنی سازی محیط آموزشی ، مطالعه مقایسه ای ، اثربخشی تربیتی