روش های تدریس کاربردی در تدریس درس مطالعات اجتماعی با رویکرد شاگرد محوری

مفهوم تدریس به آن قسمت از فعالیت های آموزشی که با حضور معلم در کلاس درس اتفاق می افتد اطلاق می شود . تدریس بخشی از آموزش است و همچون آموزش یک سلسله فعالیت های منظم ، هدفدار واز پیش تعیین شده را در بر می گیرد و هدفش ایجاد شرایط مطلوب یادگیری از سوی معلم است . به آن قسمت از فعالیت های آموزشی که به وسیله ی رسانه ها و بدون حضور و تعامل معلم با دانش آموزان صورت می گیرد به هیچ وجه تدریس گفته نمی شود. بنابر این آموزش معنایی عامتر از تدریس دارد . به عبارت دیگر می توان گفت هر تدریسی آموزش است ،ولی هر آموزشی ممکن است تدریس نباشد.در عصر حاضر بر روش های فعال تدریس مبتنی بر نظریات شناختی و ساخت گرایانه تاکید می شود که فرض اصلی بر این است که هرچه میزان مشارکت دانش آموزان در آموزش افزایش یابد، یادگیری بیشتری صورت می گیرد، در این راستا، معلم نقش بسیار مهم و اساسی را بر عهده دارد، زیرا علاوه بر نقش هدایتی ، حمایتی ؛ سازمان دادن به فعالیت های یادگیری دانش آموزان و رشد هماهنگ ابعاد وجودی آنان نیز به عهده اوست.مطالعات اجتماعی دانشی است که از انسان، روابط او با محیط های اجتماعی، فرهنگی و طبیعی تحولات زندگی بشر در گذشته، حال و آینده وجنبه های گوناگون آن (سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و محیطی) بحث می کند.چنین تعریفی از مطالعات اجتماعی، اولا حاکی از آن است که مطالعات اجتماعی با علوم هفت گانه ی اجتماعی، یعنی تاریخ، جغرافیا،مردم شناسی، جامعه شناسی، علوم سیاسی، اقتصاد و روان شناسی ارتباط دارد. ثانیا به ارتباط بین علوم اجتماعی برای رسیدن به فهمی وسیع تر اشاره می کند.

کلیدواژه ها:

روش تدریس کاربردی در تدریس ، درس مطالعات اجتماعی ، رویکرد محوری ، یادگیری