بررسی نقش تعامل خانواده و مدرسه در افزایش انگیزه و خودانضباطی کودکان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعامل خانواده و مدرسه در افزایش انگیزه و خودانضباطی کودکان مدارس ابتدایی شهرستان اسلام آبادغرب انجام شد. انگیزه و خودانضباطی به عنوان دو مولفه کلیدی در پیشرفت تحصیلی و رشد شخصیتی کودکان مطرح هستند و تحقیقات نشان داده اند که تعامل مثبت میان والدین و مدرسه می تواند نقش مهمی در ارتقای این مهارت ها ایفا کند. مطالعه حاضر از نوع کاربردی و توصیفی-همبستگی بوده و داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد انگیزه تحصیلی، خودانضباطی و تعامل خانواده–مدرسه جمع آوری شد. نمونه پژوهش شامل دانش آموزان پایه های سوم تا ششم مدارس ابتدایی شهرستان بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.یافته ها نشان داد که سطح تعامل خانواده و مدرسه در حد متوسط تا بالا قرار دارد و حمایت مستقیم والدین در تکالیف و فعالیت های مدرسه بیشترین میزان مشارکت را به خود اختصاص داده است. انگیزه درونی دانش آموزان نسبت به انگیزه بیرونی بالاتر بود و خودانضباطی آنان در حوزه مدیریت تکالیف و پیگیری فعالیت ها بهتر از برنامه ریزی بلندمدت و مدیریت زمان ارزیابی شد. تحلیل همبستگی و رگرسیون نشان داد که تعامل مثبت و فعال خانواده و مدرسه رابطه معنی دار و مثبتی با انگیزه و خودانضباطی دانش آموزان دارد و حمایت والدین نقش تعیین کننده ای در این زمینه ایفا می کند.نتایج پژوهش تاکید می کند که هماهنگی مستمر و سازنده میان خانواده و مدرسه می تواند موجب افزایش انگیزه درونی و خودانضباطی کودکان شود و در نهایت زمینه ساز پیشرفت تحصیلی و توسعه مهارت های رفتاری آنان گردد. بر اساس این یافته ها، پیشنهاد می شود که والدین در حمایت فعال و ایجاد محیط انگیزه بخش برای فرزندان خود مشارکت کنند و مدارس نیز با تقویت برنامه های هماهنگی و ارائه بازخورد مستمر، نقش موثری در تقویت مهارت های خودانضباطی و انگیزه درونی دانش آموزان ایفا نمایند.

کلیدواژه ها:

تعامل خانواده و مدرسه ، انگیزه تحصیلی ، خودانضباطی ، کودکان ، پیشرفت تحصیلی