بررسی رروش نوین تدریس PBL

با دگرگونی های شتابان عصر حاضر در حوزه دانش، فناوری و نیازهای جوامع، نظام های آموزشی ناگزیر از بازنگری در شیوه های تدریس و یادگیری هستند. تدریس سنتی، که بر انتقال یک سویه اطلاعات و نقش محوری معلم استوار بود، دیگر پاسخ گوی پیچیدگی های آموزشی امروز نیست. در مقابل، رویکردهای نوین تدریس با تاکید بر یادگیری فعال، تعامل محور، مسئله محور و دانش آموزمحور در پی آن هستند تا فرایند آموزش را از حالت ایستا و حافظه محور به بستری پویا، معنادار و مبتنی بر تجربه تبدیل کنند. این مقاله به معرفی و تحلیل یکی از رویکردهای نوین تدریس می پردازد که بر پایه اصول روان شناسی شناختی، نظریه های یادگیری سازنده گرا، و بهره گیری از فناوری های نوین طراحی شده است. در این رویکرد، نقش معلم از یک انتقال دهنده دانش به یک تسهیل گر یادگیری تغییر می یابد و دانش آموز به یک یادگیرنده فعال، مسئول و خلاق بدل می شود. یافته های پژوهش حاکی از آن است که استفاده از این رویکرد نوین موجب ارتقای انگیزش، مشارکت، تفکر انتقادی، حل مسئله و یادگیری پایدار در دانش آموزان می شود. در پایان، پیشنهاداتی برای به کارگیری عملی این الگو در کلاس های درسی، به ویژه در نظام آموزشی رسمی، ارائه شده است.