تبیین نقش مهارت های ارتباطی معلمان در اثربخشی فرآیند یاددهی و یادگیری

پژوهش حاضر بر نقش محوری مهارت های ارتباطی معلمان در ارتقای اثربخشی فرآیند یاددهی و یادگیری تمرکز دارد. ارتباط موثر در کلاس درس رکن حیاتی کیفیت آموزشی است و ابعاد گوناگون شناختی، عاطفی و رفتاری تعامل میان معلم و دانش آموز را دربرمی گیرد. هدف اصلی این مطالعه، تبیین چگونگی تاثیر توانایی های ارتباطی معلمان از جمله گوش دادن فعال، همدلی، بازخورد سازنده و درک غیرکلامی بر بهبود تعاملات آموزشی، افزایش انگیزش و شکل گیری مشارکت فعال فراگیران است. در این پژوهش، ضمن بررسی ادبیات نظری و تحلیل دیدگاه های معلمان و دانش آموزان، مشخص شد که کیفیت ارتباط، عامل تعیین کننده در تجربه ی یادگیری معنادار و پایدار است. یافته ها نشان دادند معلمانی که از توانایی های ارتباطی بالا برخوردارند، محیطی مشارکتی، امن و پویا ایجاد می کنند که در آن یادگیرندگان احساس احترام، اعتماد و تعلق خاطر دارند. علاوه بر این، ارتباط موثر به رشد هیجانی و اجتماعی دانش آموزان، کاهش اضطراب آموزشی و ارتقای عملکرد تحصیلی آنان منجر می شود. نتیجه گیری کلی پژوهش بیانگر آن است که سرمایه گذاری بر آموزش و توسعه مهارت های ارتباطی معلمان، نه تنها به بهبود کیفی فرآیند تعلیم و تربیت کمک می کند، بلکه شرط اساسی برای تحقق یادگیری پایدار، پرورش شخصیت دانش آموز و تحقق اهداف بلندمدت نظام آموزشی به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، معلمان ، اثربخشی ، یاددهی و یادگیری