بررسی عوامل فردی و شناختی موثر بر قصد رفتار غیراخلاقی: شواهدی از دانشجویان حسابداری

هدف: رفتارهای غیراخلاقی در حرفه حسابداری می تواند پیامدهای گسترده ای بر اعتماد عمومی، شفافیت مالی و اعتبار حرفه ای برجای گذارد؛ از این رو شناسایی عوامل فردی و شناختی موثر بر قصد چنین رفتارهایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر قصد رفتار غیراخلاقی در میان دانشجویان حسابداری است. در این راستا، تاثیر سه سازه بی تفاوتی اخلاقی، پول دوستی و خودکارآمدی بر قصد رفتار غیراخلاقی مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین نقش تعدیل گر خودکارآمدی در روابط میان بی تفاوتی اخلاقی و پول دوستی با قصد رفتار غیراخلاقی بررسی شد.

روش شناسی: برای انجام پژوهش، داده ها از ۱۶۶ دانشجوی رشته حسابداری با استفاده از نمونه گیری در دسترس گردآوری شد و پنج فرضیه تدوین شده با بهره گیری از روش مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر کمترین مربعات جزئی (PLS-SEM) آزمون گردید.

یافته ها: یافته ها نشان داد که بی تفاوتی اخلاقی و پول دوستی اثر مثبت و معناداری بر قصد رفتار غیراخلاقی دارند، در حالی که خودکارآمدی تاثیر منفی و معناداری بر آن برجای می گذارد. با این حال، نقش تعدیل گری خودکارآمدی در روابط میان بی تفاوتی اخلاقی و پول دوستی با قصد رفتار غیراخلاقی مورد تایید قرار نگرفت.

دانش افزایی: این یافته ها بیانگر آن است که مداخلات آموزشی و برنامه های تربیتی در حوزه حسابداری باید به طور هم زمان بر کاهش نگرش های منفی همچون بی تفاوتی اخلاقی و پول دوستی و نیز بر تقویت منابع روان شناختی مانند خودکارآمدی تمرکز داشته باشند تا از بروز رفتارهای غیراخلاقی پیشگیری شود.

کلیدواژه ها:

بی تفاوتی اخلاقی ، پول دوستی ، خودکارآمدی ، دانشجویان حسابداری ، قصد رفتار غیراخلاقی