طراحی معماری زیست پذیر نسل آینده مبتنی بر مصالح خودترمیم شونده و سامانه های اقلیمی هوشمند در کلان شهرهای گرم شونده

گسترش پدیده جزیره گرمایی شهری و افزایش دما در کلان شهرها، معماری معاصر را با چالش های زیست محیطی و عملکردی بی سابقه مواجه ساخته است. در این میان، تلفیق مصالح خودترمیم شونده با سامانه های اقلیمی هوشمند می تواند چشم اندازی نوین برای توسعه معماری زیست پذیر نسل آینده ارائه دهد. مصالح خودترمیم شونده—including بتن های باکتریایی، پلیمرهای هوشمند و کامپوزیت های واکنش پذیر—قابلیت بازسازی ترک ها و آسیب ها را بدون مداخله خارجی فراهم می کنند و به طور قابل توجهی دوام و پایداری سازه را افزایش می دهند. از سوی دیگر، سامانه های اقلیمی هوشمند مبتنی بر حسگرهای محیطی و الگوریتم های پیشرفته هوش مصنوعی، شرایط اقلیمی داخلی و خارجی را در زمان واقعی پایش و تنظیم می کنند و امکان ایجاد ریزاقلیم های کارآمد را در محیط های پرتراکم شهری فراهم می سازند. این مقاله با بررسی ابعاد مکانیکی، زیست محیطی و فناوری این رویکرد یکپارچه، نشان می دهد که ترکیب این دو فناوری می تواند الگوی معماری آینده را از سطح سازه تا پوسته، و از مقیاس ساختمان تا مقیاس شهر متحول کند.

کلیدواژه ها:

معماری زیست پذیر ، مصالح خودترمیم شونده ، سامانه اقلیمی هوشمند ، کلان شهر گرم شونده ، پوسته واکنش پذیر ، بتن باکتریایی ، هوش مصنوعی در معماری