نقش تمرینات سرعتی و واکنشی در بهبود توان انفجاری و دقت حرکات در تکواندوکاران نخبه

تکواندو به عنوان یکی از ورزش های رزمی پویا و پرتحرک، نیازمند هماهنگی دقیق میان توان عضلانی، سرعت واکنش، و دقت در اجرای حرکات است. موفقیت در مسابقات حرفه ای، در گرو توانایی ورزشکار در تصمیم گیری سریع و اجرای تکنیک های انفجاری در حداقل زمان ممکن است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر تمرینات سرعتی و واکنشی بر توان انفجاری و دقت حرکتی تکواندوکاران نخبه می باشد.روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بوده و جامعه ی آماری شامل ورزشکاران حرفه ای تکواندو با حداقل پنج سال سابقه تمرین است. در این مطالعه، تمرینات ویژه ای شامل تمرینات سرعتی (اجرای سریع حرکات پایه، پرش های انفجاری، تمرینات فواصل کوتاه با شدت بالا) و تمرینات واکنشی (پاسخ به محرک های نوری و شنیداری) طراحی و به مدت ۸ هفته اجرا گردید.نتایج پژوهش نشان داد اجرای این تمرینات باعث افزایش معنی دار در شاخص های توان انفجاری اندام تحتانی، کاهش زمان واکنش، و افزایش دقت در ضربات فنی شد. میانگین توان انفجاری در گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون ۱۸٪ افزایش یافت، در حالی که زمان واکنش به طور میانگین ۲۵٪ کاهش پیدا کرد.این بهبودها حاکی از تقویت سیستم عصبی–عضلانی، بهینه سازی مسیرهای حرکتی و افزایش هماهنگی میان مغز و عضلات در نتیجه ی تمرینات سرعتی و واکنشی است.در مجموع، تمرینات سرعتی و واکنشی از طریق افزایش کارایی عصبی، تقویت فیبرهای تندانقباض، و ارتقای هماهنگی حرکتی، تاثیر مستقیم و پایداری بر عملکرد حرکتی و فیزیولوژیکی تکواندوکاران نخبه دارند. بنابراین، گنجاندن این نوع تمرینات در برنامه های آماده سازی حرفه ای، به ویژه در مراحل پیش رقابتی، به عنوان رویکردی موثر در افزایش کیفیت عملکرد پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

تکواندو ، تمرینات سرعتی ، تمرینات واکنشی ، توان انفجاری ، دقت حرکات ، عملکرد عصبی–عضلانی