مهارتهای ارتباطی موثر

هدف این پژوهش بررسی تاثیر رابطه عاطفی مثبت معلم با دانش آموز بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. بر این اساس، رابطه میان کیفیت ارتباط عاطفی معلم و سطح عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد تحلیل قرار گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا توصیفی–همبستگی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان ابتدایی و متوسطه یکی از شهر های کشور بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد ۱۶۹ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد رابطه معلم–دانش آموز و معدل تحصیلی دانش آموزان بود. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در نرم افزار SPSS استفاده شد.نتایج نشان داد که بین رابطه عاطفی مثبت معلم و دانش آموز و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰.۰۵) همچنین نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر آن بود که کیفیت رابطه عاطفی معلم می تواند بخش قابل توجهی از تغییرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را تبیین کند. به عبارت دیگر، هرچه تعامل عاطفی و حمایتگرانه معلم از دانش آموز بیشتر باشد، میزان انگیزه و تلاش تحصیلی دانش آموز افزایش یافته و عملکرد تحصیلی بهتری از خود نشان می دهد.به طور کلی، نتایج پژوهش بر اهمیت نقش معلم به عنوان یک حامی عاطفی و تسهیل گر یادگیری تاکید دارد و بیان می کند که تقویت رابطه انسانی میان معلم و دانش آموز می تواند به ارتقای کیفیت آموزش و رشد تحصیلی دانش آموزان کمک کند. برنامه ریزی برای توانمندسازی معلمان در حوزه مهارت های ارتباطی و ایجاد محیط آموزشی حمایتگرانه می تواند تاثیر چشمگیری بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان داشته باشد

کلیدواژه ها:

رابطه عاطفی معلم و دانش آموز ، ارتباط موثر ، حمایت عاطفی ، پیشرفت تحصیلی ، انگیزش تحصیلی