مقایسه اثر بخشی روش سخنرانی سنتی و روش گفت وگو محور در تدریس علوم اجتماعی

هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه اثربخشی دو روش تدریس سخنرانی سنتی و گفت وگو محور در یادگیری درس علوم اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه است. این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل و آزمایش می باشد. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه متوسطه شهر شیراز بود که نمونه ای ۶۰ نفره به صورت در دسترس انتخاب شدند. گروه کنترل با روش سخنرانی سنتی و گروه آزمایش با روش گفت وگو محور تدریس شدند. داده ها از طریق آزمون پیشرفت تحصیلی و پرسشنامه انگیزه یادگیری جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری t مستقل و تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شد. نتایج نشان داد که روش گفت وگو محور نسبت به روش سخنرانی سنتی تاثیر معنادار و مثبت تری بر یادگیری و انگیزه دانش آموزان دارد. این پژوهش پیشنهاد می کند معلمان با بهره گیری از روش های فعال و تعاملی، به ارتقای کیفیت آموزش کمک نمایند.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، سخنرانی سنتی ، گفت وگو محور ، علوم اجتماعی ، یادگیری ، انگیزه تحصیلی