نوآوری دیجیتال در تربیت بدنی: بررسی پتانسیل های متاورس در یادگیری فعال

مقاله حاضر به بررسی پتانسیل دگرگون کننده متاورس به عنوان نسل نوین فناوری های تعاملی در حوزه تربیت بدنی کودکان می پردازد. متاورس، به عنوان یک جهان مجازی مشترک و غوطه ور، بستری پیچیده برای جذاب سازی، شخصی سازی و پایش دقیق فعالیت های فیزیکی فراتر از محدودیت های سنتی فراهم می آورد. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی-تبیینی، به ارزیابی مزایا و چالش های این پدیده می پردازد و نشان می دهد که بهره گیری از متاورس از طریق شبیه سازی محیط های ورزشی متنوع، بازی وارسازی پیشرفته و سیستم های پاداش دهی، توانایی چشمگیری در تقویت انگیزه و افزایش مشارکت پایدار دانش آموزان دارد. علاوه بر این، متاورس امکان ارزیابی عملکرد دقیق، داده محور و لحظه ای از طریق تحلیل سه بعدی حرکات را برای مربیان فراهم می سازد. در کنار این دستاوردها، پیاده سازی این فناوری با موانعی همچون چالش های زیرساختی (هزینه و نابرابری دسترسی)، مسائل ایمنی (تاثیر بر چشم و اعتیاد مجازی) و نیاز به آموزش تخصصی مربیان (چالش های پداگوژیکی) روبرو است که باید مورد توجه قرار گیرد. در نهایت، این مطالعه چشم انداز متاورس را به عنوان کاتالیزوری برای آموزش فیزیتال و همه جانبه معرفی می کند و بر ضرورت تدوین دستورالعمل های ایمنی و استانداردسازی محتوا برای بهره برداری بهینه تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

متاورس ، تربیت بدنی کودکان ، نوآوری های دیجیتال ، بازی وارسازی ، ارزیابی عملکرد ، آموزش فیزیتال