نقش واسطه ای اجتماعی شدن هیجان در رابطه بین خودخاموشی مادر و مشکلات درونی سازی در کودکان

مشکلات درونی سازی در کودکان یک مفهوم مهم در زمینه روانپزشکی کودک و نوجوان و بهداشت روان به ویژه در سنین پیش دبستانی است و رشد و سازگاری، با سلامت روانی و هیجانی آنها مرتبط است. هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش واسطه ای اجتماعی شدن هیجان توسط مادر در رابطه بین خود خاموشی مادر و مشکلات درونی سازی کودکان بود. این نوع پژوهش از نوع پژوهش های بنیادی و از نوع طرح همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری آن ، کلیه مادران متاهل ۱۸ تا ۴۵ ساله در جمعیت غیربالینی، دارای کودک ۳-۵ سال ساکن شهرگرگان بوده است . شرکت کنندگان به روش نمونه گیری در دسترس به تعداد ۳۵۰نفر انتخاب شدند. در نهایت ۳۰۰ نفر از مادران به صورت آنلاین به مقیاس های خودخاموشی، سازگاری با هیجانات منفی کودکان و سیاهه رفتاری کودک پاسخ دادند. کلیه تحلیل ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS۲۶ و AMOS۲۴ صورت گرفت. یافته ها نشان دادند که خود خاموشی در مادران و نحوه واکنش آن ها به هیجانات کودک، تاثیر مثبت و معناداری بر مشکلات درونی سازی در کودکان دارد.

کلیدواژه ها:

مشکلات درونی سازی ، خود خاموشی ، اجتماعی شدن هیجان