یادگیری مشارکتی در سایه مدیریت هوشمند وتغذیه متعادل برای دانش آموزان مضطرب

هدف این پژوهش بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی در بستر مدیریت هوشمند کلاس و تغذیه متعادل بر کاهش اضطراب و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان مضطرب است. پژوهش حاضر با رویکردی ترکیبی (کمی–کیفی) و با بهره گیری از روش شبه تجربی انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه متوسطه اول در مدارس دولتی شهر تهران بود که از میان آن ها ۶۰ نفر با علائم اضطراب تحصیلی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گذاری شدند.در گروه آزمایش، برنامه ای مبتنی بر یادگیری مشارکتی با مدیریت هوشمند کلاس (شامل نظارت رفتاری، تنظیم هیجانی، و تعامل هدفمند) و رژیم تغذیه ای متعادل (با مشاوره تغذیه گر) به مدت ۸ هفته اجرا شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اضطراب تحصیلی، آزمون عملکرد تحصیلی، و مصاحبه نیمه ساختاریافته با معلمان و دانش آموزان بود. تحلیل داده ها با استفاده از مدل تحلیل مقایسه ای و آزمون های آماری تی مستقل و تحلیل کوواریانس انجام گرفت.نتایج نشان داد که دانش آموزان گروه آزمایش کاهش معناداری در سطح اضطراب و افزایش چشمگیری در مشارکت کلاسی و عملکرد تحصیلی نسبت به گروه کنترل داشتند. همچنین، تعامل بین مدیریت هوشمند و تغذیه متعادل نقش تقویتی در اثربخشی یادگیری مشارکتی ایفا کرد. این یافته ها بر اهمیت رویکردهای چندبعدی در آموزش دانش آموزان با نیازهای هیجانی خاص تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، مدیریت هوشمند ، تغذیه متعادل ، دانش آموزان مضطرب