بررسی شیوه پرورش خلاقیت و خودباوری دانش آموزان در مدارس کم برخوردار ومحروم

خلاقیت یکی از مهم ترین مولفه های رشد شناختی و اجتماعی دانش آموزان است که نقش کلیدی در توسعه پایدار جوامع دارد. در مناطق محروم و کم برخوردار، پرورش خلاقیت با چالش هایی چون کمبود منابع، روش های تدریس سنتی، ضعف زیرساخت های آموزشی و فقر فرهنگی مواجه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوه های پرورش خلاقیت در مدارس محروم و شناسایی عوامل موثر و موانع موجود، با رویکرد توصیفی-تحلیلی و به کارگیری ابزارهایی مانند پرسشنامه و مصاحبه، انجام گرفت. یافته ها نشان داد که عوامل فردی نظیر انگیزش درونی، عوامل محیطی همچون فضای فیزیکی مدرسه، و عوامل آموزشی مانند روش تدریس خلاقانه، در تقویت خلاقیت نقش دارند. همچنین موانعی مانند نبود آموزش تخصصی معلمان، کمبود منابع کمک آموزشی و نگرش سنتی خانواده ها به عنوان چالش های اصلی شناسایی شد. در پایان، راهکارهایی همچون آموزش معلمان، بازنگری در محتوای درسی، جلب مشارکت خانواده ها، و استفاده از فناوری های کم هزینه برای حمایت از خلاقیت در مناطق محروم پیشنهاد گردید. این پژوهش می تواند بستری برای طراحی برنامه های آموزشی خلاقیت محور در مناطق کمتر برخوردار فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، دانش آموزان محروم ، مدارس کم برخوردار ، آموزش خلاق ، عوامل موثر ، چالش های آموزشی ، روش تدریس نوین.