شناسایی یک اپی توپ مشترک برای انسولین در ۲ سرور مختلف

مقدمه: مهم ترین نکته در مورد پاتوژنز دیابت خودایمنی ایدیوپاتیک مربوط به وجود اتوآنتی ژن های اصلی است. یکی از این اتوآنتی ژن های مهم که به عنوان اهداف خودایمنی هومورال در دیابت نوع ۱ شناسایی شده است، انسولین است. اتوآنتی بادی های انسولین اغلب اولین اتوآنتی بادی هایی هستند که در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ شناسایی می شوند. شناسایی اپی توپ های اختصاصی انسولین که توسط سلول های T شناسایی می شوند، ممکن است به توسعه واکسن هایی که برای جلوگیری از تخریب خودایمنی سلول های بتای پانکراس در دیابت طراحی شده اند، کمک کند. روش ها: هدف از مطالعه ی حاضر، تعیین موثرترین اپی توپ ها برای طراحی واکسنی بود که انسولین، یک اتوآنتی ژن مهم مرتبط با دیابت نوع ۱، را هدف قرار می دهد. پایگاه داده UniProt توالی اسید آمینه انسولین را ارائه داد که برای شناسایی اپی توپ از سرور IEDB استفاده شد. در فرایند شناسایی اپی توپ، ما از آلل های شایع انسانی  DRB۱*۰۱:۰۱، DRB۳*۰۱:۰۱، DRB۴*۰۱:۰۱  و DRB۵*۰۱:۰۱ استفاده کردیم که هر کدام شامل ۱۵ جفت باز هستند. یافته ها: توسط دو سرور (http://tools.iedb.org/mhcii/IEDB) (http://tools.iedb.org/tepitool, TEPITOOL) یک اپی توپ مشترک برای انسولین شناسایی شد. توالی این اپی توپ مشترک برای انسولین در این دو سرور ERGFFYTPKTRREAE بود. نتیجه گیری: از آنجایی که توسعه طراحی واکسن برای بیماری های با شیوع بالا مانند دیابت، نویدبخش درمان و پیشگیری از این بیماری ها است، در این مطالعه تصمیم گرفتیم اپی توپ رایج مرتبط با انسولین را که جزء کلیدی در طراحی واکسن است، شناسایی کنیم.

کلیدواژه ها:

انسولین ، اپی توپ ، واکسن