روابط ساختاری بین ویژگی های شخصیت با پرخوری: نقش میانجیگری سبک زندگی کار آمدی وزن در دانشجویان دانشگاه آزاد

مقدمه: رفتار خوردن و پرخوری در افراد و همین طور سبک زندگی کارآمدی وزن، تحت تاثیر عوامل فردی و شخصیتی قرار دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین روابط ساختاری بین ویژگیهای شخصیت با پرخوری با میانجیگری سبک زندگی کارآمدی وزن در دانشجویان دانشگاه آزاد بود.  روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل تمام دانشجویان زن و مرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال ۱۴۰۱ بود که ۳۵۷ تن به روش نمونه گیری غیر تصادفی و در دسترس از میان آن ها انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی، «سیاهه پنج عاملی نئو» (NEO Five-Factor Inventory)، «مقیاس پرخوری» (Binge Eating Scale) و پرسشنامه سبک زندگی کارآمدی وزن (Weight Efficacy Lifestyle Questionnaire)  استفاده شد. روایی ابزارها با استفاده از روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. تحلیل داده های جمع اوری شده در نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه ۲۴ و آموس نسخه ۲۴ انجام شد. یافته ها: بین روان رنجورخویی (۰۰۱/۰=P، ۴۰۶/۰-=β) و وظیفه شناسی (۰۰۸/۰=P، ۳۳۲/۰=β) و پرخوری همبستگی مستقیم و معنادار وجود دارد. بین سبک زندگی کارامدی وزن و پرخوری همبستگی مستقیم مثبت و معنادار وجود دارد (۰۰۳/۰=P، ۴۷۴/۰=β). بین روان رنجورخویی و سبک زندگی کارامدی وزن همبستگی مستقیم منفی و معنادار وجود دارد (۰۰۲/۰=P، ۳۳۴/۰=β). بین روان رنجورخویی با پرخوری با میانجیگری سبک زندگی کارامدی وزن همبستگی غیرمستقیم منفی و معنادار وجود دارد (۰۰۱/۰=P، ۱۵۸/۰-=β). نتیجه گیری: بین ویژگی شخصیت روان رنجورخویی با پرخوری با میانجیگری سبک زندگی کارآمدی وزن روابط ساختاری وجود دارد. پیشنهاد می شود در کنار رژیم غذایی به دچار اختلال پرخوری و اضافه وزن درمان های روانشناختی سبک زندگی کارامدی وزن نیز به آن ها ارائه شود.

کلیدواژه ها:

Binge Eating ، Personality ، Students ، Weight Efficacy Lifestyle. ، پرخوری ، سبک زندگی کارامدی وزن ، شخصیت ، دانشجویان.