بررسی رابطه بین هوش هیجانی با سرسختی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در میان دانشجویان دانشگاه کردستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی، سرسختی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در میان دانشجویان انجام شد. روش پژوهش، کاربردی از نوع توصیفی_همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه کردستان در سال تحصیلی ۱۴۰۵-۱۴۰۴ بود که براساس جدول مورگان (۳۶۷ نفر) به عنوان نمونه انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی شات (۳۳ گویه)، سرسختی تحصیلی بنشیک (۱۸ گویه) و خودکارآمدی تحصیلی (CASES)، (۳۳ گویه) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه متغیرها و از رگرسیون چندگانه برای پیش بینی سرسختی و خودکارآمدی تحصیلی بر اساس هوش هیجانی استفاده شد.نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد بین هوش هیجانی و سرسختی تحصیلی (ضریب همبستگی ۰٫۵۲۱**)، بین هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی (۰٫۴۸۳**)، و بین سرسختی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی (۰٫۵۷۴**) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (سطح معناداری کمتر از ۰٫۰۱). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که هوش هیجانی می تواند حدود ۲۷ درصد از واریانس سرسختی تحصیلی و ۲۳ درصد از واریانس خودکارآمدی تحصیلی را تبیین کند. این یافته ها نشان می دهد که دانشجویانی با سطح بالاتر هوش هیجانی در برابر دشواری های تحصیلی مقاوم ترند و اعتماد بیشتری به توانایی های خود برای موفقیت تحصیلی دارند.در مجموع، می توان نتیجه گرفت که ارتقای مهارت های هوش هیجانی در محیط های آموزشی می تواند به عنوان راهبردی موثر برای افزایش سرسختی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان به کار رود و به بهبود عملکرد تحصیلی آنان بینجامد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، سرسختی تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانشجویان.