نقش خانواده در حمایت تحصیلی و عاطفی از دانش آموزان

این پژوهش به بررسی نقش خانواده در پشتیبانی تحصیلی و عاطفی از دانش آموزان می پردازد و می کوشد پیوند میان کنش های روزمره والدین و پیامدهای آموزشی را روشن سازد. هدف ها شامل تبیین سازوکارهای اثرگذار، شناسایی شیوه های یاری بخش در خانه، بازشناسی چالش ها و ارائه راهبردهای بهبود است. روش پژوهش به صورت تحلیلی و توصیفی و بر پایه مطالعات کتابخانه ای و بررسی مقالات معتبر انجام شده است. برآیند تحلیل ها نشان می دهد سبک تربیتی همراه با گرمی و نظارت بجا، دلبستگی ایمن، گفت وگوی همدلانه، برنامه ریزی درسی منظم، زمان بندی روشن و فضای آرام، با کاهش اضطراب، افزایش انگیزش درونی، پیگیری تکالیف و ارتقای نمره ها همراه است. مشارکت پیوسته خانواده با مدرسه، دریافت بازخورد به هنگام و پیگیری ارتباط با آموزگاران، اثرهای مثبت را تقویت می کند. الگوی رفتاری والدین در کتاب خوانی، عادت مطالعه و سامان دهی کاربرد رسانه های دیجیتال نقشی چشمگیر دارد. در خانواده های دارای تنگنای اقتصادی یا تعارض درونی، خطر افت توجه و فرسودگی آموزشی بیشتر است؛ آموزش مهارت های فرزندپروری، راهنمایی زمانی و دسترسی به مشاوره می تواند پیامدها را بهبود بخشد. بر پایه یافته ها، توانمندسازی والدین، پیوند منظم خانه و مدرسه و آماده سازی محیط یادگیری در خانه به عنوان راهکارهای کاربردی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

خانواده ، پشتیبانی عاطفی ، پشتیبانی تحصیلی ، انگیزش دانش آموز ، همکاری خانه و مدرسه