پویایی ارتباط معلم و دانش آموز در عصر کلاس های چندرسانه ای و فناورانه

این پژوهش به بررسی پویایی ارتباط معلم و دانش آموز در کلاس های چندرسانه ای و فناورانه می پردازد. هدف، تبیین سازوکارهای اثرگذار بر کیفیت گفت و گو، انگیزش و یادگیری، و پیشنهاد چارچوبی برای تقویت پیوند آموزشی در محیط های نوین است. روش پژوهش تحلیلی توصیفی و مبتنی بر مطالعه منابع کتابخانه ای و مقالات علمی معتبر است. در تحلیل، نقش معلم به عنوان راهنما، قواعد گفت و گو، بازخورد بهنگام، طراحی تکلیف های مشارکتی، و دسترس پذیری ابزارها بررسی شد. یافته ها نشان می دهد ترکیب ارائه تصویری و شنیداری همراه با فعالیت مشارکتی، بیشترین اثر را بر درگیری شناختی و انسجام کلاسی دارد. کیفیت ارتباط به سه عامل وابسته است، طراحی یادگیری، مهارت ارتباطی معلم، و پایداری زیرساخت فنی. مدیریت تنش های حضوری و برخط با تدوین قواعد روشن، استفاده از پیام های کوتاه و مهربان، و زمان بندی پاسخ ها بهبود می یابد. عدالت ارتباطی با فراهم کردن مسیرهای چندگانه برای بیان، سازگاری محتوا با تفاوت های فردی، و پشتیبانی از دانش آموزان کم برخوردار تقویت می شود. پایش پیوسته از راه گردآوری شواهد کلاسی مانند مشاهده منظم، خودارزیابی دانش آموز و تحلیل بازخورد، امکان بهبود چرخه ای را فراهم می کند و زمینه اجرای راهبردهای پیشنهادی را مهیا می سازد.

کلیدواژه ها:

ارتباط معلم و دانش آموز ، کلاس چندرسانه ای ، بازخورد آموزشی ، عدالت ارتباطی ، یادگیری مشارکتی