نقش آموزش ترکیبی در پرورش تاب آوری و سلامت روان دانش آموزان ابتدایی در دوران پساکرونا

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش آموزش ترکیبی در پرورش تاب آوری و سلامت روان دانش آموزان ابتدایی در دوران پساکرونا است. همه گیری ویروس کرونا موجب دگرگونی عمیقی در نظام های آموزشی جهان شد و مدارس را به سمت بهره گیری از فناوری و روش های نوین سوق داد. در این میان، آموزش ترکیبی به عنوان رویکردی تلفیقی از آموزش حضوری و مجازی، فرصتی برای بازآفرینی فرآیند یاددهی–یادگیری فراهم آورد. این پژوهش مروری با رویکرد توصیفی–تحلیلی، با مرور منابع علمی داخلی و خارجی انجام شده است. در پژوهش حاضر ابتدا مفهوم آموزش ترکیبی و مولفه های آن تبیین شده، سپس نقش آن در شکل گیری مهارت های تاب آوری و بهبود سلامت روانی دانش آموزان در شرایط پساکرونا تحلیل گردیده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد آموزش ترکیبی می تواند از طریق افزایش احساس کنترل، خودکارآمدی، تعاملات مثبت و انعطاف پذیری یادگیری، در ارتقای تاب آوری و سلامت روان دانش آموزان نقش موثری ایفا کند. به طور کلی، آموزش ترکیبی فرصتی است برای نوسازی مدرسه و تربیت نسل توانمند در مواجهه با چالش های آینده.

کلیدواژه ها:

آموزش ترکیبی ، تاب آوری ، سلامت روان ، آموزش ابتدایی ، پساکرونا