شناسایی مشکلات ادغام دانش آموزان دارای اتیسم در مدارس عادی (محور: مطالعات تطبیقی آموزش و پرورش استثنایی)

با افزایش رویکرد آموزش فراگیر در نظام آموزشی کشور، شناسایی چالش های ادغام دانش آموزان دارای اتیسم در مدارس عادی به ضرورتی علمی و اجتماعی تبدیل شده بود. هدف این پژوهش، تحلیل جامع موانع و شرایط ادغام این گروه از دانش آموزان با تاکید بر ابعاد آموزشی، روانی و اجتماعی بود. این مطالعه به روش کیفی و با رویکرد نظریه داده بنیاد انجام شد. جامعه پژوهش شامل معلمان، مشاوران، مدیران و والدین دانش آموزان اتیسم در سه شهر مختلف بود و با استفاده از نمونه گیری نظری، ۱۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری گردید و با روش کدگذاری سه مرحله ای تحلیل شد. یافته ها نشان داد که ضعف آموزش تخصصی معلمان، نبود حمایت ساختاری در مدرسه، کمبود فضای فیزیکی و حمایتی، نگرش منفی و همکاری ناکافی میان والدین و مدرسه از چالش های اصلی در مسیر ادغام بودند. در مقابل، آموزش مهارت های حرفه ای به معلمان، تقویت همکاری مدرسه و خانواده، ارتقاء فرهنگ سازی میان همسالان و انعطاف پذیری در برنامه ریزی آموزشی از عوامل موثر بر موفقیت ادغام شناسایی شد. نتیجه گیری نشان داد که تحقق ادغام اثربخش نیازمند برنامه ریزی جامع، آموزش های تخصصی و ایجاد زیرساخت های حمایتی است و توجه جدی مسئولان نظام آموزشی به این مولفه ها می تواند زمینه ارتقاء کیفیت زندگی و رشد تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان دارای اتیسم را فراهم کند.

کلیدواژه ها:

ادغام آموزشی ، اتیسم ، آموزش فراگیر ، چالش های ادغام ، مدارس عادی