راهبرد های مشاوره ای برای تقویت تاب آوری روانی دانش آموزان ابتدایی در شرایط بحران و اضطراب

هدف از این پژوهش، بررسی و تبیین راهبردهای مشاوره ای موثر برای تقویت تاب آوری روانی دانش آموزان دوره ابتدایی در مواجهه با بحران ها و تنش های روانی است. در این مطالعه، با رویکرد تحلیلی و مروری، پیشینه های پژوهشی و منابع نظری مرتبط جمع آوری و تحلیل شدند تا عوامل موثر بر تاب آوری روانی کودکان شناسایی و نقش راهبردهای مشاوره ای در ارتقای این مهارت بررسی گردد. یافته ها حاکی از آن است که تاب آوری روانی، مهارتی اکتسابی است که می توان آن را از طریق آموزش مهارت های زندگی همچون مدیریت هیجان، حل مسئله، خودآگاهی و تقویت روابط بین فردی به طور موثر افزایش داد. همچنین محیط خانواده، سبک هیجانی والدین، کیفیت تدریس معلمان و حضور مشاوران متخصص در مدارس به طور مستقیم بر تاب آوری کودکان تاثیرگذار هستند. مداخلات زودهنگام روانی-اجتماعی و بهره گیری از روش های مشاوره ای غیرمستقیم مانند قصه درمانی، بازی درمانی و گروه درمانی به کاهش اضطراب و افزایش سازگاری و مسئولیت پذیری در کودکان کمک می کنند. این پژوهش نشان می دهد که فقدان برنامه های مشاوره ای منسجم در مدارس ابتدایی می تواند منجر به آسیب پذیری بیشتر دانش آموزان در برابر بحران ها، افت تحصیلی و مشکلات رفتاری گردد. بر این اساس، ایجاد و اجرای راهبردهای مشاوره ای هدفمند و تخصصی در مدارس، نه تنها سلامت روانی کودکان را بهبود می بخشد بلکه زمینه رشد تحصیلی، اجتماعی و عاطفی آنان را نیز فراهم می آورد. بنابراین، توجه جدی به این موضوع برای نظام آموزشی یک ضرورت حیاتی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری روانی ، مشاوره تحصیلی ، مهارت های زندگی ، دانش آموزان ابتدایی ، سلامت روان