اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی ذهن آگاهی بر بهزیستی روانشناختی در نومعلمان

این مقاله به تبیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی در ارتقای بهزیستی روان شناختی نو معلمان می پردازد. مسئله محوری، فشارهای آغاز خدمت و پیامدهای آن بر کیفیت تدریس و ماندگاری شغلی است و بر نیاز به مداخلات آموزشی مبتنی بر آگاهی لحظه ای، توجه غیرقضاوتی و فاصله گیری از افکار خودکار تاکید می شود. روش تحقیق این مقاله به صورت تحلیلی توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مقالات معتبر انجام شده است. مبانی نظری نشان می دهد بسته های ذهن آگاهی با آموزش تنظیم توجه، پایش بدن و تنفس، بازشناسی الگوهای فکری ناسازگار و پرورش پذیرش و خوددلسوزی، بستر بازتنظیم هیجان و معنا بخشی به تجربه را فراهم می کنند. جمع بندی شواهد حاکی از آن است که اجرای ساختارمند این رویکرد، همراه با تمرین های منظم بین جلسه ای و دفترچه ثبت تجربه، با بهبود مولفه های بهزیستی مانند پذیرش خود، هدفمندی، تسلط بر محیط و روابط مثبت همراه است و همزمان نشانه هایی مانند نشخوار فکری، فرسودگی هیجانی و تنش ادراک شده کاهش می یابد. پیامدهای کاربردی برای دوره بدو خدمت شامل تمرکز بهتر در کلاس، آرام سازی برانگیختگی، و تقویت کارآمدی ادراک شده معلم گزارش می شود. بر این اساس، پیشنهاد می شود آموزش های کوتاه مدت مبتنی بر ذهن آگاهی در برنامه های رشد حرفه ای نو معلمان ادغام گردد، پروتکل های مدرسه پسند طراحی شود و پایش دوره ای شاخص های رفاهی و تحصیلی در تقویم آموزشی گنجانده شود؛ مسیرهای آینده نیز سنجش ماندگاری اثر و بررسی تفاوت های فردی در پاسخ به مداخله را پوشش دهد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، ذهن آگاهی ، بهزیستی روان شناختی ، نو معلمان ، تنظیم توجه ، خوددلسوزی