تجربه معلمان از کاربرد “قصه گویی معماری محور” در بهبود مهارت های زبانی و خلاقیت دانش آموزان

قصه گویی معماری محور به عنوان رویکردی میان رشته ای، عناصر فضایی و بصری معماری را با روایت های داستانی ادغام می کند تا مهارت های زبانی و خلاقیت دانش آموزان را تقویت نماید. این مقاله مروری بر تجربیات معلمان در کاربرد این روش در کلاس های درس است. معلمان گزارش می دهند که ادغام عناصر معماری مانند ساختمان ها، پل ها و باغ ها در داستان ها، واژگان توصیفی را گسترش داده و مهارت های گفتاری، نوشتاری و شنیداری را بهبود می بخشد. دانش آموزان با توصیف فضاهای خیالی، اعتماد به نفس زبانی خود را افزایش می دهند و فهم متنی عمیق تری کسب می کنند. در حوزه خلاقیت، این رویکرد تخیل را تحریک کرده، تفکر واگرا را پرورش می دهد و نوآوری در ترکیب عناصر را تشویق می نماید. معلمان با چالش های اولیه مانند کمبود منابع مواجه هستند، اما با استراتژی هایی مانند استفاده از مدل های ساده و فعالیت های گروهی، موفقیت کسب می کنند. بازخورد دانش آموزان نشان دهنده افزایش علاقه و مشارکت است. نقش معلم به عنوان تسهیل گر کلیدی است و رویکرد در سطوح سنی مختلف قابل تطبیق می باشد. این روش، یادگیری را پویا و لذت بخش می سازد و پتانسیل ادغام در برنامه های درسی را دارد. یافته ها بر پایه مطالعات اخیر فارسی تاکید دارند که قصه گویی معماری محور نه تنها مهارت های پایه را تقویت می کند، بلکه خلاقیت را به عنوان مهارتی کلیدی قرن ۲۱ پرورش می دهد. پیشنهاد می شود آموزش معلمان در این حوزه گسترش یابد تا اجرای گسترده تر ممکن شود. این رویکرد می تواند پلی میان آموزش، هنر و معماری باشد و به غنی سازی نظام آموزشی کمک کند. در نهایت، تجربیات معلمان نشان می دهد که قصه گویی معماری محور ابزاری قدرتمند برای تحول کلاس درس است.

کلیدواژه ها:

قصه گویی معماری محور ، مهارت های زبانی ، خلاقیت دانش آموزان ، تجربیات معلمان ، آموزش میان رشته ای