بازتاب جشنهای باستانی آریایی در شاهنامه با تاکید بر جشن سده و چکیده مهرگ هرگان

شاهنامه به عنوان یکی از بزرگترین آثار منظوم در زبان فارسی نقش بنیادینی در احیاء، حفظ هویت ملی و فرهنگ ایران باستان دارد. از جمله مصادیق بارز، آن گزارش، آداب رسوم و جشن هایی است که بخشی از تجلیات فرهنگ ایران باستان شمرده می شود. دو جشن سده و مهرگان از اعیاد مهم ملی و مورد توجه ایرانیان باستان بوده که از گذشته باستانی آریایی برای ایشان به ارث رسیده است. مقاله حاضر درصدد است به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، به چگونگی برگزاری این مراسم و بازتاب آن ها در شاهنامه فردوسی بپردازد. در شاهنامه از جشن سده هفده بار و از جشن مهرگان هفت بار یاد شده و گزارشاتی درباره علت و کیفیت هر کدام از این جشن ها و آداب و رسوم متعلق به آن ها ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

شاهنامه فردوسی ، جشن های آریایی ، جشن سده ، جشن مهرگان