تاثیر مهاجرت بر زندگی زنان در ادبیات داستانی با محوریت پاییز فصل آخر سال

ادبیات مهاجرت یکی از شاخه های ادبیات داستانی معاصر فارسی است که خود نیز زیرمجموعه ای به نام ادبیات مهاجرت زنانه دارد و به دنبال مهاجرت برون مرزی نویسندگان زن و تاثیر مهاجرت و چالش های مربوط به آن بر زندگی زنان شکل گرفته است. عواطف و احساسات زنانگاه سبب می شود که آنان از زاویه دید متفاوت تری نسبت به نویسندگان، مردان به یک موضوع بنگرند. مهاجرت از جمله این موضوعات است که در این پژوهش به آن پرداخته می شود. به نظر می رسد امروزه با توجه به فراوانی مضامین مهاجرت در ادبیات داستانی شایسته است این آثار را به دو دسته تقسیم کرد: نخست، آثاری که توسط نویسندگان زن در خارج از مرزهای ایران و با تاثیرپذیری از موقعیت جدید نوشته شده اند و دوم، آثاری که توسط نویسندگان زن در داخل مرزهای ایران با محوریت مهاجرت و مسائل مربوط به آن شکل گرفته اند. در این پژوهش به بررسی دو اثر «حالا کی بنفشه می کاری؟» از فرشته مولوی و «پاییز فصل آخر سال» از نسیم مرعشی پرداخته می شود. در اثر اول تاثیر شرایط اجتماعی حاکم بر فرهنگ غرب بر شخصیت های داستان نشان داده شده است و در اثر دوم نویسنده با تمرکز بر بحث مهاجرت به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های ذهنی نسل جوان امروز به روایت زندگی چند جوان و احساساتشان درباره مهاجرت، تردید میان ماندن و رفتن پرداخته است. تنهایی، دلتنگی، اندوه رفتن و حسرت ماندن، مشکلات اقتصادی و ترس از محیط ناشناخته مهمترین چالش های متقاضیان جوان مهاجرت است که در این اثر به آن پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، مهاجرت ، رمان ، نویسندگان زن ، نسیم مرعشی ، فرشته مولوی